Iedereen kan het. En toch gaat het de een beter af dan de ander. Zó eenvoudig is het dus ook weer niet om voor de camera te poseren. Soms zijn mensen gespannen. Of een beetje nerveus. Als fotograaf hoor ook wel eens: blij dat ik geen model ben, want het is best hard werken.
Ik geef een aantal tips hoe je het beste kunt poseren.
De belangrijkste tips: poseer niet met een gemaakte nep (glim)lach! Lach met je ogen. Wees écht. Dan gaat de rest van zelf. Voor portretfotografie is het hartstikke belangrijk dat je bent zoals je bent.
Hoe kom je op je best voor de camera?
Je houding
TIP 1:
Ook al komen je benen en onderlichaam niet op de foto, ze spelen wel degelijk een rol. Ik vraag altijd om een actieve houding. Ga je staan? Leun dan voor 65% op je achterste been. Je gaat automatisch meer rechtop staan. De borstpartij komt naar voren. De buik valt minder op.
TIP 2:
Ga niet automatisch zo staan dat de foto recht van voren wordt genomen. 80% van de mensen doet dat wél, maar je lijkt dan dikker. Persoonlijk vind ik het mooier dat je zo gaat staan dat tweederde van je gezicht op de camera is gericht. De ‘rechtgemaakte’ schouders draaien weg. De verhoudingen van je lichaam komen mooi slank uit. En je staat als een huis, lang en fier – en niet als een ingezakte aardappelzak.
TIP 3 : Waar laat ik mijn armen.
Als je je armen langs het lichaam laat zakken, komt dat wat statisch over. Hangende armen maken het lichaam ook dikker. Dus: doe iets met je handen! Ook als ze niet in beeld komen!
Enne… komen de armen wel op de foto, vouw ze dan niet over elkaar. Dat ziet er al snel streng en een beetje gesloten uit. Veel beter is het om met je handen een gebaar te maken. Al eens naar bondskanselier Angela Merkel gekeken?.
TIP 4: En nu je hoofd!

Eerder zei ik al dat het niet zo mooi is om een gezicht van voren te fotograferen. Veel beter is het om je gezicht vijf à tien centimeter weg te draaien van de camera. Kijk zelf: er vallen zo mooie schaduwen langs de jukbeenderen en de neus. Kantel je je kin dan ook nog ietsje omlaag, dan ziet het er ook natuurlijker uit. Maar… kantel je kin niet te veel. Voordat je het weet is een onderkinnen zichtbaar.
Het is allemaal best subtiel. Want als je je kin te ver omhoog kantelt, kijken we je neusgaten in. Bovendien kan het arrogant overkomen.
En wat doet de fotograaf?
Ik zorg ervoor dat de camera op een natuurlijke hoogte staat als ik je fotografeer. Ik ga soms stevig door de knieën! Al houd ik de camera ook nog wel eens iets boven ooghoogte. Dan zie je er als geportretteerde iets slanker uit.
Als je macht of dominantie wilt uitstralen, dan plaats ik de camera juist onder ooghoogte en richt ‘m omhoog. Zie maar eens hoe machtig de Turkse premier Erdogan er uitziet!
Lichtval kan je maken en breken.

.
Lichtval bij fotografie is allesbepalend. Ik laat je een voorbeeld zien als het licht vanaf de rechterkant binnenvalt. Hier is het een lamp, maar het kan ook een raam zijn.
Bij de eerste foto is een groot deel van het gezicht onderbelicht. Plaats je een reflectiescherm bij (in dit geval een grote, witte plaat van piepschuim) dan zie je dat het gezicht mooi wordt uitgelicht wordt. Daar kun je mee spelen: doordat op de linkerkant minder licht valt krijg je meer dynamiek in het portret.
Maar de fotograaf doet nog veel meer daarvoor is het een professional!